Hoewel ik avond aan avond op de bank hang om zoveel mogelijk wedstrijden mee te pikken (‘Is er alweer voetbal?’ ’Ja’ ‘…’), mis ik toch iets dit WK. In een oranjegekleurde vlaag van elftaloverschatting tijdens een bloedeloze wedstrijd tussen twee landen waaruit ik mijn favoriet niet kon kiezen, merkte ik dat ik echt de Nederlandse inbreng mis. Tijdens het daaropvolgende terugverlangen, kwam ik langs de EK’s en WK’s die ik met ‘onze jongens’ op de buis meemaakte. Ik bleef steken en glimlachen bij Euro ’96. Hoe dat komt? David Seaman!

Het staat bij veel voetballiefhebbers voor altijd op het netvlies gebrand. Sommigen worden er ’s nachts nog hevig zwetend door wakker. Er wordt ontzettend naar over gedroomd. In voetbalnachtmerries komt-ie bovengemiddeld vaak voor. Men wrijft soms over het eigen been als het incident ter sprake komt. Grimassen verschijnen op gezichten. Het is een zwarte bladzijde in de vaderlandse voetbalgeschiedenis. Inmiddels zijn bijna 14 jaar verstreken, maar de herinnering aan het beeld slijt nauwelijks. Ik heb het over de tackle van Spartaan Rachid Bouaouzan op Go Ahead Eagles-aanvaller Niels Kokmeijer.