Sebastiaan de Kroon

Arnold Scholten – Geen stress voor de witte Socrates

Alle odes

scholten
Het is nog geen week geleden: de Klassieker. De wonden helen langzaam of worden nog gelikt in Amsterdam. In Rotterdam hangt de euforie nog in de lucht. Neutrale toeschouwers kijken (wel) met een goed gevoel terug op het gladiatorengevecht in De Kuip. Ze schieten tijdens de wedstrijd door mijn hoofd. De oudgedienden die dat strijdtoneel kennen. Tot ik er bij eentje blijf steken. Hoort hij eigenlijk ook bij ons, voetballiefhebbers zonder voorkeur? Hij droeg immers zowel het Ajax-tricot als het Feyenoord-tenue tijdens zijn carrière: Arnold Scholten, de witte Socrates.

Lees verder →
Advertenties

Jerzy Dudek – Dansen op de doellijn

Alle odes

Voor mij rekent een Poolse man boerenkool (bevroren blok), aardappelen (kruimig), een rookworst (Unox) en twee blikken Heineken (0,5 liter) af.  Ik weet mij niet te concentreren op het keurig op de band plaatsen van de elementen van mijn avondmaal in de vorm van pasta (schelpjes), groene pesto (potje AH huismerk), doperwten (blikje Bonduelle) en rundergehaktballetjes (AH bio). Mijn gedachten zijn niet bij de kassa maar in De Kuip. Tot ergernis van de ongeduldige kassajongen en de mensen achter mij in de rij. Daar kon ik weinig aan doen, Jerzy Dudek flitste door mijn hoofd.

Lees verder →

Marc van Hintum – Nooit uit beeld

Alle odes

In de week waarin Arnaut ‘Danjuma’ Groeneveld zijn stormachtige opkomst via NEC Nijmegen en Club Brugge bekroond ziet met een plek in Oranje, dwalen mijn gedachten af naar een andere Brabander die vroeger furore maakte op de vaderlandse velden. Dan bedoel ik niet mede-RKSV Margriet-alumnus Ruud van Nistelrooy. Het is de linksback van dienst die op zijn 31e  het oranje tricot voor het eerst droeg, in dezelfde wedstrijd dat ook ‘Van the Man’ zijn debuut maakte: Marc van Hintum. Twee spelers met een verleden bij dezelfde Osse amateurclub debuteerden dus op hetzelfde moment in Oranje. Dat deden ze ook nog eens tegen Die Mannschaft, dezelfde tegenstander als waartegen Groeneveld zijn grote interland-ontmaagding had.

Lees verder →

Martijn Meerdink – Winnaar uit Winterswijk

Alle odes

Meerdink
Het weer wordt grijzer, de dagen korter. Witbiertjes op het terras maken plaats voor herfstbok bij de kachel. Boerenkool vervangt de zomerse salades en het gemoed wordt her en der wat somber. Er is geen ontkomen aan: de herfst van 2018 staat voor de deur en duwt zijn gure wind door de klepperende brievenbus. Het maakt me (nog) melancholischer dan gebruikelijk. De ode van deze week. Ik zet mij ertoe. Via de eindeloze hoeveelheid epische voetballers zoek ik naar iemand wiens naam een glimlach op mijn gezicht tovert. Al bij de A slaat de positiviteit toe. De goedlachse Martijn Meerdink is de epische voetballer van dienst.

Lees verder →

Angelos Charisteas – Griekse held

Alle odes

Terwijl hier het kwik geregeld oploopt tot tropische temperaturen, slaat een groot deel van Nederland zijn vakantiedagen stuk over de grens. Een populaire bestemming voor pubers en jongvolwassenen? Chersonissos, de haast Hollandse enclave op Kreta. Friet van Piet, Hof van Holland en Senseo-verhuur, de Ik-hou-van-Holland-Nederlander hoeft er geen heimwee te hebben.

Lees verder →

David Seaman – Het Britse doel als veilige haven

Alle odes

Hoewel ik avond aan avond op de bank hang om zoveel mogelijk wedstrijden mee te pikken (‘Is er alweer voetbal?’ ’Ja’ ‘…’), mis ik toch iets dit WK. In een oranjegekleurde vlaag van elftaloverschatting tijdens een bloedeloze wedstrijd tussen twee landen waaruit ik mijn favoriet niet kon kiezen, merkte ik dat ik echt de Nederlandse inbreng mis. Tijdens het daaropvolgende terugverlangen, kwam ik langs de EK’s en WK’s die ik met ‘onze jongens’ op de buis meemaakte. Ik bleef steken en glimlachen bij Euro ’96. Hoe dat komt? David Seaman!

Lees verder →

Charlie van den Ouweland – Mis-tellende mooiweervoetballer

Alle odes

Het is een druilerige zomerdag in de juli van 2014 als ik mijn Alfa Romeo het terrein van de golfclub in Goirle opdraai. De zomerdruppels op mijn voorruit nodigen uit om in de droge auto te blijven zitten. Dat kan niet. Een vrijgezellenfeest staat op punt van losbarsten. De bruidegom-in-spe heeft er zin in. Zijn volgelingen idem dito. Ik hijs mij uit de auto. Op het programma die ochtend? Een voetgolf-clinic onder leiding van een heuse oud-profvoetballer. Zijn naam was me ontschoten in de voorbereiding. Pas als een vrolijke, sportieve man met een net ballen komt aanlopen en zich voorstelt, valt het kwartje. Niemand minder dan de goedlachse Charlie van den Ouweland is die dag onze voetgolf-instructeur.

Lees verder →