De Atlasleeuwen. The Super Eagles. En niet te vergeten Bafana Bafana. Het is weer tijd voor de Afrika Cup! De eredivisie kent eveneens een rijke historie aan voetballers afkomstig uit Afrika. Van Addo tot Zongo. Dit zijn de 11 epische Afrikaanse voetballers.
Rahim Ouédraogo – Burkina Faso
Rahim maakte een schier uitwisbare indruk op mij. Hij hobbelde anoniem mee bij FC Twente. Het enige waarmee hij zich wel vereeuwigde? Die onnavolgbare achternaam en tevens nachtmerrie van elke commentator.
Waisu Taiwo – Nigeria
De Nigeriaanse aanvaller vormde een dodelijk spitsenkoppel met compagnon Émerson. MVV had goud in handen en het leverde een karrenvracht aan doelpunten op. En ook toen hij de club verliet kon hij de lokroep van ‘Het Parijs van Nederland’ nimmer weerstaan. In de nadagen van zijn carrière toonde hij zijn talent bij een amateurclub die zijn oorsprong vindt in het woonwagenkampcircuit van Maastricht: FC Vinkenslag.
Youssef Fertout – Marokko
In mijn gedachten een briljant linksbuiten van AZ. Pijlsnel, behendig en technisch bovengemiddeld begaafd. De Marokkaan timmert inmiddels vol overgave aan zijn trainerscarrière. Van TAS de Casablanca tot Ittihad Tanger. Hij blijkt in zijn prille trainersloopbaan reeds een fanatiek jobhopper te zijn.
Ali Ibrahim – Ghana
Een hakje in een omhaal. Of andersom. De Ghanees zorgde voor een memorabel huzarenstukje en eeuwige roem. En de grootste eer die een voetballer kan toekomen: een ode.
Mamadou Zongo – Burkina Faso
In mijn herinnering een ware kwelgeest. In werkelijkheid een matig scorende spits. Zijn meest succesvolle periode? Bij het Burkinese RC Robo Dioulasso. Hij scoort 22 keer in 25 wedstrijden en wordt landskampioen.
Hazem Emam – Egypte
Opeens was hij er. Een Egyptische aanvaller in de Achterhoek. Het werd geen vruchtbaar huwelijk. In zijn thuisland was het een ander verhaal. Hij was een vaste waarde bij de Farao’s. Het hoogtepunt? In 1998 wint de sporadisch scorende spits de Afrika Cup.
Pius Ikedia – Nigeria
Klein maar fijn. Pius slalomde erop los met zijn schamele lengte van 1.66. Pius blijkt toch vooral een man van de korte adem. Na een wervelende start bij Ajax worden de clubs kleiner en de teleurstellingen groter. De Nigeriaan sluit zijn carrière af bij het nietige Mağusa Türk Gücü SK.
Eric Addo – Ghana
De gedroomde bankzitter. Nooit klagen en altijd lachen. Eric vond het allemaal wel prima.
Mourad Mghizrat – Marokko
Met zijn fluwelen zilvergrijze lok snelde hij langs de lijnen van de Vliert. Mourad degradeert en promoveert met de Bosschenaren. Het maakt hem tot wie hij nu is: een wereldverbeteraar.
Ousmane Sanou – Burkina Faso
De imposante namen tieren welig in de selectie van Co Adriaanse. Mariano Bombarda. Delano Hill. Tom Caluwé. Jatto Ceesay. Tussen al die namen bevond zich ook die ene Burkinees: Ousmane Sanou. De aanvaller geeft zijn visitekaartje af in de Champions League. Hij scoort in de uitwedstrijd tegen FC Girondins de Bordeaux. Het betekent allerminst het startschot van een glansrijke carrière. Sparta, FC Eindhoven en Kozakken Boys volgen elkaar in rap tempo op. Zijn grootste wapenfeit? De voetbalschool die hij opricht met voetbalvrienden Mamadou Zongo & Rahim Ouédraogo.
Blaise Nkufo – Zaïre
Inmiddels geneutraliseerd tot Zwitser. Desalniettemin geboren in het toenmalige Zaïre. 114 doelpunten. 223 wedstrijden. Blaise groeit in korte tijd uit tot dragende kracht en goaltjesdief van de Tukkers. Geef de beste man een standbeeld. En zo geschiedde.
Tekst: Maarten Kuijken
EPISCHE VOETBALLERS 