Vrijwel iedere wedstrijd zien we voetballers bij het betreden van het veld een kruisje slaan. Dikwijls wijst de gelovige speler ook nog eens in de lucht, hopend op een goed verloop van de wedstrijd. Zeker in vergelijking met de rest van de maatschappij, hangen bovengemiddeld veel voetballers in de Eredivisie een godsdienst aan. De ultieme vrome baas boven baas? Dat is zonder twijfel Johan Vonlanthen.
We kennen Johan natuurlijk van zijn tijd bij PSV, waar de talentvolle rechtsbuiten voornamelijk de bank warm houdt. Het verhaal van de aanvaller in ruste kent echter flink wat hoogte- en dieptepunten. Zo ziet de voetballer het levenslicht in Colombia en leeft daar zijn eerste twaalf jaren in armoede. Nadat Johan’s moeder een Zwitserse man ontmoet, verhuist de gehele familie subiet naar het Alpenland. Alhier floreert Vonlanthen en komt zijn voetbaltalent al snel bovendrijven. De Colombiaanse Zwitserse heeft een flitsende actie in huis, snelt gemakkelijk langs menig verdediger en lijkt een typisch neusje voor de goal te hebben.
PSV zit op het vinkentouw en strikt het talent voor een appel en ei. De zeventienjarige buitenspeler maakt in 2003 zijn debuut voor de Eindhoven en mag in zijn eerste jaar in Brabantse dienst zelfs in de Champions League opdraven: Vonlanthen vormt het spitsenduo met Mateja Kezman in het groepsduel tegen AS Monaco.
Klaarblijkelijk maakt de geboren Colombiaan een goede indruk bij de Zwitserse bondscoach, want Johan gaat mee naar het EK 2004 in Portugal en scoort de gelijkmaker tegen Frankrijk. Hiermee is de vleugelflitser de jongste doelpuntenmaker ooit op een Europees Kampioenschap voetbal. Het moge duidelijk zijn: wonderkind Johan Vonlanthen gaat een gouden toekomst tegemoet.
Inmiddels weten we beter, want de nu 35-jarige Zwitser heeft zijn voetbalschonen al lang bij de grof vuil gezet. En dat is niet te wijten aan zijn gebrek aan talent, maar zoals vele andere beloftes die voor hem kwamen, heeft Johan de verkeerde keuzes gemaakt. Vonlanthen zet zijn voetballoopbaan niet altijd op de eerste plaats, want na een avontuur bij Itagüí Ditaires in thuisland Colombia komt de tot dan toe verdienstelijke carrière abrupt tot een einde.
Krap 10 jaar na Johan’s succesvolle debuut in de Champions League, kiest Johan niet meer voor het voetbal, maar juist voor het Christelijke geloof. In een open brief aan het Zwitserse dagblad Blick geeft de voormalig buitenspeler annex spits uitleg over zijn opmerkelijke keuze. Met 26 lentes jongen zouden Johan’s beste jaren nog aan moeten breken. Niets is echter minder waar en de voetbalveteraan voegt daad bij het woord. “Ik wil niet meer beroemd zijn” en “Jezus heeft mijn leven totaal veranderd” zijn enkele gevleugelde uitspraken die Vonlanthen in zijn open brief de wereld inslingert.
Voor de neutrale kijker duurt Johan’s voetbalpensioen niet al te lang. De buitenspeler keert na een aantal jaar in dienst van God alweer terug op het veld. In de laagste regionen van het Zwitserse betaalde voetbal speelt Vonlanthen plichtmatig zijn wedstrijden, voordat hij zijn geliefde sport in 2018 voorgoed vaarwel zegt. Hiermee eindigt het opmerkelijke verhaal van het Colombiaanse talent dat na een goddelijke roeping gelukkig weer het plezier in het voetbal terugvindt.
EPISCHE VOETBALLERS 