Nu de herfst is gevallen en de R flink in de maand, kun je het op je klompen voelen aankomen. Corona gaat het leven van veel mensen weer flink overhoop halen. Wie zichzelf ophoudt in of rond het gemeentelijk sociaal domein weet wat dat betekent: van miljoenen Nederlanders komt de bestaanszekerheid onder druk. Flexwerkers zien hun werkaanbod en dus inkomen afnemen terwijl ze vaak weinig financiële buffers hebben. Voor veel zelfstandig ondernemers in getroffen sectoren geldt hetzelfde. In veel huizen en huishoudens is het niet pluis. Niet elk kind of elke ouder houdt het thuisonderwijs bijvoorbeeld vol of krijgt dat zelfs opgestart. Wie nu als jongere een plek zoekt op de arbeids- of woningmarkt moet eigenlijk al van goeden huize komen. Waar moeten ouderen en psychisch kwetsbaren heen zodat er mensen naar ze omkijken? Als je met die blik naar de wereld en het sociaal domein kijkt, ben je blij dat je daarin mensen als Juul Ellerman treft.
Juul Ellerman werkt bij Senzer in Helmond. Dat is het werkbedrijf voor de arbeidsmarktregio Helmond-De Peel en voert de Participatiewet uit voor zeven Brabantse gemeenten. Juul leidt als voorman bij Senzer de afdeling food en zet ziel en zaligheid in voor zinvol werk voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Dat Juul überhaupt op de arbeidsmarkt terechtkwam, kan mensen verbazen. De geboren Dordtenaar (hij verjaarde deze week op 7 oktober; gefeliciteerd Juul) kon namelijk erg goed voetballen. Dat zag men niet alleen bij het lokale Eendracht Brengt Ons Hoger (EBOH) maar later ook bij Sparta Rotterdam. Het waren in Het Kasteel toen de jaren van Theo Vonk en Barry ‘Ik wil op mijn kop een kamerbreed tapijt’ Hughes. Juul deed wat hem als aanvaller werd gevraagd en verzaakte niet. Dat leverde hem in het seizoen 1988/1989 een transfer op naar PSV. Guus Hiddink geloofde wel in de soepele Juul in de voorhoede van de Eindhovenaren. Samen met onder andere Romario hengelt hij er verschillende landstitels binnen. Even mag Juul zelfs aan het grote Oranje ruiken in die tijd. Op Juuls palmares prijkt een vijftal interlands, gespeeld tijdens de nazucht van de Nederlandse EK-winst in 1988.
Na verdienstelijke periodes bij FC Twente, NEC (beide Eredivisie) en Helmond Sport (eerste divisie) in de jaren ‘90 is het voor Juul Ellerman welletjes geweest. Vastgoed? Consultancy? Het trainerschap? Allemaal niet aan Juul besteed. Hij telt zijn zegeningen en pakt zijn ‘maatschappelijke carrière’ op, zoals dat zo mooi heet als oud-topsporters een baan gaan doen die verdacht veel lijkt op wat wij normale stervelingen zoal doen voor de kost.
Stiekem hoop ik dat voetballers uit de huidige generatie het voorbeeld van Juul zullen volgen en hun carrière na het voetbal echt een maatschappelijke draai geven. Natuurlijk weet ik beter. Juul Ellerman blijft een bijzonder geval.
Tekst: Sebastiaan de Kroon
EPISCHE VOETBALLERS 