Opeens schoot de naam van Gregoor van Dijk door m’n hoofd. Iets deed me aan hem denken. De vraag die me hierna bezighoudt, is of er een Epische Voetballer achter Gregoor schuilt. Want zo speciaal was hij toch niet? Jawel. Gregoor blijkt een bijzonder kleurrijke voetballer te zijn.
De broertjes Dominique en Gregoor van Dijk debuteren onder leiding van hun vader Jan in 1998 bij FC Groningen. Of ‘FC van Dijk’, zoals supporters de club fnuikend omdopen. De voetbalfamilie staat in de schijnwerpers en menig stuk over hen verschijnt in de media. ‘Dominique is de speelse en creatieve van de twee, Gregoor de robuuste,’ zo schrijft de Volkskrant in 1999.
‘Als het moet schopt hij iemand neer zonder met zijn ogen te knipperen,’ zegt vader Jan in datzelfde artikel over zijn zoon. Gregoor is niet vies van het maken van een overtreding. Dat verklaart het opmerkelijke record dat hij op z’n naam heeft staan: de middenvelder heeft de meeste rode kaarten in de Eredivisie verzameld.
Gregoor loopt pas rood aan nadat hij vertrekt bij FC Groningen. Zo pakt hij als speler van Roda JC 5 rode kaarten in 5 seizoenen. Dan vertrekt hij naar FC Utrecht, waar hij vrolijk verder gaat met schoppen. In totaal wordt hij 7 keer van het veld gestuurd in de Eredivisie. En de meest opmerkelijke is die tegen Ajax.
In een interview met de Telegraaf zinspeelt Gregoor erop dat Wesley Sneijder een doodschop van ‘m kan verwachten. ‘Of van iemand anders,’ lachte hij erbij. Misschien is het een grapje. Maar feit is dat hij een paar dagen later z’n noppen in de borst van Sneijder plant. Resultaat? Een rode kaart en 5 wedstrijden schorsing.
Wanneer Gregoor gebrouilleerd raakt met trainer Ton du Chatinier pakt hij z’n biezen en vertrekt naar Cyprus. TV Limburg zoekt ‘m op en maakt ter plaatse een reportage. Zo onbesuisd als hij in het veld is, zo nuchter blijkt hij erbuiten. En passant wordt de kijker meegedeeld dat Gregoor ook nog eens nooit penalty’s mist: hij maakt er 15 op rij.
En nu? Van Dijk heeft in Lissabon een padel & padbol academie opgezet. Z’n voetbalcarrière is over, maar hij blijft kleurrijk. En dat verdient een ode. Gregoor, deze is voor jou.
Tekst: Dirk van den Heuvel
EPISCHE VOETBALLERS 