Ik krijg er de kriebels van. Het lijkt een plaag in het hedendaags voetbal. Het jonge talent dat zich – na een pril sportief succes – verliest in het parallelle universum van hoogmoedswaanzin. Het type speler dat een gezonde dosis zelfvertrouwen moeiteloos verwisselt met ongezonde arrogantie. Het is een ongemakkelijke constatering die mijn huidige voetbalgenot bij vlagen bevuilt. De enige remedie tegen deze zure tirade? Een onvervalst potje nederigheid van de voetballer die – ondanks zijn kortstondige succes – nimmer naast zijn schoenen ging lopen. Tieme Klompe.
Tieme Klompe. Het was een naam die feilloos aansloot bij zijn voorkomen: een man wars van kapsones. Er was voor hem ook weinig reden om uit de hoogte te doen. De Drenthenaar werd geboren in het weinig verheffende Roden. Een bloedeloos dorp met alle randvoorwaarden voor een slaapverwekkende jeugd zonder illusies. De enige twee kleine lichtpunten in zijn jonge jeugd? Blokgooien en voetbal.
Het wordt voetbal. En dat pakt uitstekend uit. De robuuste verdediger speelt zich halverwege de jaren negentig in de kijker bij SC Heereveen. Roden maakt weldra plaats voor Heerenveen. En Foppe is tevreden met zijn nieuwe aanwinst. En niet zonder reden.
Tieme misstaat niet in het oerdegelijke blauwwitte voetbalnest dat bol staat van broodnuchtere voetballers. Jan de Visser. Boudewijn Pahlplatz. Ronnie Pander. Hans Vonk. Niemand die het bij de subtopper in zijn hoofd haalt om hoog van de toren te blazen.
Klompe is op zijn plek. De houterige verdediger vormt een ijzersterk verdedigingsblok met Johan Hansma. Het bikkelharde duo is niet te stoppen en de achterste linie groeit langzaam maar zeker uit tot een onneembare vesting.
In het nieuwe millennium volgt de bekroning. Heereveen eindigt op een tweede plaats achter kampioen PSV. De provincieclub is bovendien op een aantal treffers na de minst gepasseerde verdediging. De feestvreugde is compleet. Friesland is trots en de pompeblêden schitteren als nooit tevoren.
En Tieme? Hij strijkt niet met de eer. De loftrompet wordt nimmer afgestoken. En ook de erehaag wordt netjes ontweken. In de orkaan van succes geniet de noeste verdediger in alle stilte van dit daverende succes van de club uit Friesland. Zonder ook maar een vleugje hoogmoed. Tieme is Tieme. En geen sporadisch succes wat daar iets zal veranderen. En hij kan het weten.
Tieme Klompe. De koning van de nederigheid.
Regelmatig de beste odes en lijstjes in je mailbox? Meld je aan!
Tekst: Maarten Kuijken
EPISCHE VOETBALLERS 