Het is een mooie zondag in Amsterdam en ik fiets met mijn vriendin door de Plantagebuurt. Enthousiast wijst ze een pand aan. ‘Kijk, in dat huis, daar woont Chris Zegers! Laatst zag ik hem de deur openen en naar binnen gaan.’ Ik haal mijn schouders op. Sympathieke gast, die Zegers, maar het maakt me weinig uit waar hij woont. Een paar minuten later is het mijn beurt om vrolijk te worden. ‘Zag je dat? Daar liep Mario Melchiot!’
Mario. Hij loopt er precies zo bij zoals ik hem herinner. Goede kop, rasta in een staart gebonden en rechte schouders. Een uitstraling waar menig sollicitant jaloers op zou worden, laat staan andere profvoetballers. Met zijn tas op zijn schouder is hij waarschijnlijk op weg naar de sportschool. Hij oogt fit – nog iets waar voormalig profs moeite mee hebben. Ja, Melchiot ziet eruit alsof hij de zaakjes goed voor elkaar heeft.
De Amsterdammer debuteert tijdens zijn carrière bij zowel Ajax als Oranje onder trainer Louis van Gaal en voetbalt verder nog in Engeland, Frankrijk en Qatar, alvorens hij in 2011 zijn voetbalschoenen aan de wilgen hangt. Wat volgt? Een zwart gat? Een onzekere toekomst? Alles behalve dat.
De rechtsback kan namelijk niet goed stil zitten en heeft altijd projecten lopen. Zo bestormt hij anno 1999 met Benni McCarthy en Dean Gorré de hitlijsten met The Midas Touch, tot Jan Wouters ingrijpt: ze moeten voetballen, niet met randzaken bezig zijn. Toch heeft Mario de smaak te pakken en zijn rentree in de media blijkt een kwestie van tijd: momenteel werkt hij als voetbalanalist in Los Angeles en dit jaar maakt hij zijn acteerdebuut. Ook is Melchiot bijzonder actief op sociale media, doet lachend een vragenvuurtje #askmario tussendoor en organiseert jaarlijks een voetbaltoernooi op een zelf geschonken plein in Amsterdam.
Melchiot is overal en heeft zijn zaakjes inderdaad goed voor elkaar – zo goed, dat het me verbaast dat ik ‘m niet eerder ben tegengekomen. Opmerkelijk is dat zijn ambities als klein jongetje anders waren: ‘Ik wilde nooit profvoetballer worden, maar politieagent,’ laat hij weten op zijn website. Als hij even doorzet, zie ik dit ook nog wel gebeuren. Mario Melchiot, van alle markten thuis.
Elke maand de beste odes en lijstjes in je mailbox? Meld je aan!
Tekst: Dirk van den Heuvel
Beste Mario,
Van harte hoop ik dat deze mail bij jou terechtkomt, want ik heb toch wel een leuk verhaal te vertellen. Toen jij in Schotland bij de Rangers voetbalde, leerde jij daar een fanatieke supporter kennen, een filmacteur, ik meen van Italiaanse origine. Toen hij in het huwelijk trad, was jij daarbij getuige. Zijn vrouw,ik ben nu haar naam even kwijt, was van jongs af aan de hartsvriendin van mijn schoondochter Christy. Christy en mijn zoon Vincent hebben elkaar hier in Lisse leren kennen en wonen nu in Corona, Californië, waar Vincent zich heeft ontwikkeld tot een vooraanstaand gitaarbouwer, masterbuilder, bij Fender.
Christy heeft mij op zeker moment gevraagd of ik jou kende en dat was zo, want ook ik ben van jongs af aan een groot voetballiefhebber. Toen ik je foto bij “Epische voetballers” zag staan, dacht ik meteen aan bovenstaand verhaal en besloot ik het op te tekenen. Ik hoop dat je het op projs stelt.
Met heel vriendelijke groet,
Wim van Trigt
LikeLike