Op de basisschool hadden we ‘m allemaal: het Panini-plaatjesboek Voetbal ’95. Uit m’n hoofd kostte een pakje voetbalplaatjes 75 cent. Vijf voetbalplaatjes kwamen je ten deel, waarvan 1 bijzondere: een actieplaatje, omgeven door glitters. Deze waren speciaal. Deze moest je hebben.
22 jaar later wordt pijnlijk duidelijk dat de redactie van Voetbal ’95 slechts uit één persoon bestond. Uit alles blijkt dat dit boek snel in elkaar is gezet. Het resultaat: tekstuele pareltjes worden afgewisseld met inspiratieloze omschrijvingen, complete missers en regelrecht broddelwerk. Hier volgen er 11.
1. Phillip Cocu
Scherp gezien van de redacteur. De dan 24-jarige Phillip Cocu debuteerde anderhalf jaar later in het Nederlands Elftal. Mooi ook om NUON op het shirt te zien prijken met het paars dat nét niet goed kleurt bij het zwart. Nooit had Vitesse zo lang achtereen dezelfde shirtsponsor.
2. Dirk-Jan Derksen
Oei, hier is de eerste nietszeggende quote. Wie knokt er niet voor een plaats in het basiselftal? Hoewel Derksen toch beter tot zijn recht kwam in de Totodivisie.
3. Gheorghe Popescu
Gheorghe ‘Gica’ Popescu heeft het prima naar zijn zin. Begrijpelijk, als je al 4 keer Roemeens voetballer van het jaar bent geworden. Helaas gaat het de laatste jaren minder voor de wind met de oud-PSV’er: hij zit al een tijdje in de bajes.
4. Ulrich van Gobbel
Hier slaat de redacteur de spijker op de kop. Ulrich van Gobbel, ijzersterk en pijlsnel.
5. Edgar Davids
Actiefoto! Edgar vliegt op de voor hem zo kenmerkende manier het duel in. En hij is ook niet op zijn mondje gevallen: ‘I’m fucking Edgar Davids!’
6. Robert Fuchs
Waarom Panini voor Robert Fuchs koos, is een mysterie. Waren ze gecharmeerd van de andere Robert Fuchs, de componist? Slechts 4 duels speelt Robert voor PSV dit seizoen, waarna hij naar De Graafschap vertrekt. Dit glitterplaatje is wellicht het hoogtepunt van zijn carrière, waarin hij nog regelmatig terug zou keren naar Eindhoven. Immer als bankzitter.
7. Patrick Pothuizen
Wat doe je, als jouw gekozen speler voor de druk van het album vertrekt naar de aartsrivaal? Laat je het plaatje staan? Uiteraard niet. Dit getuigt van weinig inlevingsvermogen in de Gelderse verhoudingen: In Arnhem is dit voetbalplaatje verscheurd, verbrand en ondergepist. En in Nijmegen kijken ze ook liever niet naar hun speler in dat shirt. Een regelrechte misser.
8. Pierre van Hooijdonk
Kijk ‘m stralen, onze Pierre. Hij boft maar dat NAC het voorgaande seizoen 7e eindigt, waardoor zij nipt de glitterplaatjes van Panini halen. Dat heeft-ie vast gevierd met een buikschuiver over het voetbalveld.
9. Juul Ellerman
Juul met een aanname op de borst. Mooi dat de Derbystar bal prominent de ruimte krijgt. Het neusje voor de goal viel in dit seizoen tegen: slechts 1 doelpunt in 10 wedstrijden. Tot mijn verbazing heeft hij ook 5 interlands gespeeld. Chapeau, Juul.
10. John Karelse
Waar het voor veldspelers dringen is op de voetbalplaatjes, zijn alle eerste keepers verzekerd van een glitterfoto. Ook John – hoe saai hij ook is. Kijk ‘em staan. Schreeuwend, coachend, nors. Wanhopig om ‘de nul’ te houden. Dat lukte ‘m slechts 6 keer in ’94/’95.
11. Henrik Larsson
Over Henrik valt veel te zeggen, maar de redacteur beperkt zich tot een opmerking over zijn rasta. Doodzonde, daar Henke veel meer te bieden heeft dan beweeglijkheid op zijn hoofd: waar hij ook speelde, hij was publiekslieveling.
Bonus: Cedric Ihalauw
Met verbazing sloeg ik dit voetbalplaatje gade. Weet iemand wie dit is? Onderzoek wijst uit dat hij 30 eredivisieduels heeft gespeeld voor Roda JC en VVV-Venlo. Linkedin laat zien dat hij ‘Leidinggevende / Quality bij Kupron Prototypes B.V.’ is. Wie is deze onbekende tussen de grootheden omgeven door glitters?
Elke maand de beste odes en lijstjes in je mailbox? Meld je aan!
Tekst: Dirk van den Heuvel