De opgewonden standjes. De driftkikkers. De heethoofden. Hun ongetwijfeld mooie doelpunten en frivole acties kunnen we ons niet meer herinneren, de ontelbare agressieve uitspattingen des te meer.
1. Edwin Gorter
Edwin Gorter? Dat is toch die man van de vinger en het oog? Inderdaad.
2. Luis Suarez
40 competitiedoelpunten in één seizoen? Meer treffers dan Ronaldo en Messi? Over 20 twintig jaar herinneren we ons alleen nog dat ene bijtincident. En dat andere. En.
3. Jaap Stam
Goed, wij Nederlanders hebben vooral die penalty op ons netvlies gebrand, maar de Italianen denken maar aan één ding: natrappen doe je niet bij de Rots uit Kampen.
4. Anthony Lurling
Voordringen bij de krokettenmuur – da ken toch nie? Aldus Anthony.
5. Ariel Ortega
De kopstoot. Eén opmerking van Edwin van der Sar was genoeg om het zwart voor de ogen van El Burrito te laten worden en de rest van zijn carrière vakkundig naar de vergetelheid te helpen.
6. Jean Paul de Jong
Hoewel klein van stuk ging Jean Paul geen opstootje uit de weg. Sterker nog, hoe groter de opponent, hoe liever.
7. Henk Vos
Zijn carrière was een aaneenschakeling van voltreffers. Ballen, achillespezen, reclameborden – Henk schoot nooit mis.
8. Henk Fräser
Tegenwoordig de rust zelve als trainer van ADO Den Haag. In zijn jonge jaren een spijkerharde verdediger met losse handjes. Het resultaat? 4 keer het woord ‘vechtpartij’ op zijn Wikipedia-pagina.
9. Stijn Vreven
Stijn was een harde voetballer. Hij hield niet van schwalbes.
10. Erik Pieters
Een glansrijke carrière lag in het vooruitzicht voor de linksback. Prijzen. Interlands. Wie was hij ook alweer, vragen we onszelf in 2030 af. Oja, die man van de vuist, het glas en het bloed.
11. Roy Keane
Hoe zeer hij zijn best ook doet om anno 2016 als eminence grise door het leven te gaan, de ware voetballiefhebber weet: dit is de echte Roy Keane.
Elke maand de beste odes en lijstjes in je mailbox? Meld je aan!
Tekst: Erik Molkenboer
EPISCHE VOETBALLERS 