De lepe steekpass. Het sluwe overstapje. Of de argeloze hakbal. De schoonheid van het voetbal zit hem voor mij in de kleine elementen van het spel. Doortrapte spelers die de opponent aftroeven op basis van voetbalgoochem. Ze staan stuk voor stuk op mijn netvlies gebrand. Mijn persoonlijke favoriet? De koning van de kapbeweging: Eric Viscaal.
We gaan terug naar het jaar 1996. De Doetinchemse formatie staat bol van de werkpaarden. Olaf Lindenbergh. Michel Nok. Robert Fuchs. Jantje Vreman. De Vijverberg loopt over van arbeidsethos. Voetballers van het kaliber niet lullen maar poetsen. Een team waar geen ruimte is voor kunstzinnigheid.
En dan is daar ineens die artistieke voorhoedespeler uit Tongelre: Eric Viscaal. De lichtvoetige aanvaller beschikt over een fabelachtige techniek. Een spelinzicht waar menig ausputzer enkel van kan dromen. En een trukendoos omvangrijk genoeg voor een avondvullend programma. De spits is mijlenver verwijderd van het broodnuchtere blauw-witte keurslijf. Het avontuur is gedoemd te mislukken.
Niets blijkt minder waar. Het betekent de start van een vruchtbaar huwelijk tussen de opgeschoten boerenknullen en de dartelende artiest. De spits blinkt wekelijks uit in frivoliteiten. Kappen. Draaien. Stifjes. Hakjes. Scharen. Eric bezit het gehele arsenaal aan slimmigheden. Bovendien heeft de gewiekste aanvaller een neusje voor de goal.
In de komende jaren groeit De Graafschap uit tot een geduchte tegenstander. En de voorhoedespeler scoort er lustig op los. Viscaal weet 56 maal het net te vinden in 5 seizoenen. De karrevracht aan treffers levert de club een historische klassering op in 1997. De Superboeren eindigen op de achtste positie van de PTT-Telecompetitie. Een ongekende prestatie in de Vijverberg.
En uiteindelijk krijgt de clubtopscorer de eer die hem toekomt. Een persoonlijke hymne waarin zijn pure klasse wordt bezongen. Over een man die alles en iedereen keer op keer op het verkeerde been zette. Over de ongekroonde koning van de kapbeweging. Over de man die zich met zijn voetbalvernuft onsterfelijk maakte in de Achterhoek. En vooral over de man die voetbal tot kunst verhief.
Een lofzang om nooit vergeten.
Tuut-Tuut / Boing-Boing
Kappen en draaien / Draaien en kappen / Eric Viscaal
Een pass in de diepte / Een schot in de kruising
Ja dat is Eric / Eric Viscaal
Melodie: Peppie & Kokkie
Elke maand de beste odes en lijstjes in je mailbox? Meld je aan!
Tekst: Maarten Kuijken
EPISCHE VOETBALLERS 