In de Eerste Divisie waren zij het mannetje, scorend aan de lopende band. Van De Koel tot De Langeleegte, met één vinger in de neus kregen zij het publiek op de banken. Maar de zo vurig gewenste stap naar de Eredivisie – áls-ie al kwam – liep steeds maar weer op een teleurstelling uit. Potten breken op het hoogste vaderlandse niveau. Het zou nooit lukken. Deze 11 oud-profs waren te groot voor het servet, maar te klein voor het tafellaken.
1. Stefan Jansen
In de lagere regionen leek Jansen zich altijd het beste thuis te voelen, maar de goalgetter probeerde toch keer op keer aansluiting te vinden met de top. Zijn topscorerstitel bij TOP Oss werd in 2001 beloond met een transfer naar NEC, maar in Nijmegen kon Stefan nimmer aarden. Twee jaar later revancheerde de Veghelnaar zich door Den Bosch met de ene treffer na de andere naar de Eredivisie te schieten. Als beloning mocht hij het daarop proberen op het hoogste niveau in Oostenrijk, maar het laat zich raden waar hij zichzelf na een jaar weer terugvond: de Totodivisie.
2. Harry van der Laan
Het astronomische aantal van 208 doelpunten in 352 wedstrijden spreekt boekdelen. En dat terwijl Harry pas op 24-jarige leeftijd zijn entree maakte in het betaalde voetbal. Nadat hij bij Feyenoord zelfs aan de top mocht ruiken, vond de aanvaller al snel zijn plek in de Totodivisie. Den Haag, Leeuwarden of Den Bosch – overal werd hij topscorer.
3. Chima Onyeike
Op SBS6 viel Chima altijd op, als veelscorende krachtpatser bij onder meer Dordrecht ’90. Dat de Zeistenaar de stap naar de Eredivisie zou maken leek een uitgemaakte zaak, maar niets bleek minder waar. Als hersteltrainer wist Onyeike na zijn carrière gelukkig wél de top te halen: via FC Anzhi en PAOK Saloniki is de voormalig spits nu neergestreken bij VFB Stuttgart.
4. Michel van Oostrum
De koning van Emmen. Werd zelfs twee keer op rij topscorer van de Eerste Divisie en is met 250 doelpunten zelfs Emmens meest scorende speler ooit. Vooral onder de vleugels van icoon Azing Griever excelleerde de geboren Amsterdammer, maar op een hoger niveau buiten Drenthe wilde het echter nooit vlotten.
5. Jan Bruin
De lange besnorde spits uit Ameland. Icoon in Leeuwarden. Bruin begon pas met scoren op zijn 27e en hield nooit meer op, maar voor een treetje hoger was het toen al te laat. In de top van de Totodivisie en de nacompetitie bleef hij tot genoegen van menig liefhebber nog excelleren tot hij bijna 40 was.
6. Bert Zuurman
Het gebit. De lange blonde manen. Het houterige spel. Zonder moeite veroverde Bert de harten van iedere voetballiefhebber. Eredivisiescouts lieten zich echter minder gemakkelijk verleiden en zo bleef de Winschotenaar actief op het tweede niveau. Een onverwachte promotie bracht Zuurman alsnog in de Eredivisie, waar de doelpuntenproductie stokte. Hadden de scouts het dan toch goed gezien?
7. Jack Tuyp
De Nederlandse voetbalwereld hield 3 jaar geleden zijn adem in vanwege #Tuypgate. Jack was het zat. Hij scoorde verdomme al 7 jaar aan de lopende band bij het Andere Oranje, maar geen Eredivisieclub durfde zijn vingers te branden aan de goaltjesdief. Niemand was het eerder mislukte avontuur bij FC Groningen vergeten. Jack besloot op stel en sprong te vertrekken naar Hongarije, maar keerde met zijn staart tussen zijn benen terug naar de plek waar hij hoort: de Eerste Divisie.
8. Marinus Dijkhuizen
Dat Marinus de afgelopen seizoenen ineens op het hoogste niveau de scepter zwaaide als hoofdcoach, deed menig wenkbrauw fronzen. Als voetballer was de Totodivisie (en later de Gouden Gids Divisie) namelijk zijn voornaamste werkveld. In Rotterdam, Leeuwarden, Emmen en Oss was de lange spits immer op schot, maar in de Eredivisie stokte de doelpuntenproductie keer op keer.
9. Cecilio Lopes
Cecilio speelt zich bij Excelsior en Dordrecht met veel doelpunten in de kijker van de Eredivisiescouts. SC Heerenveen haalt de ranke spits met de fluwelen techniek voor een prikkie op, maar het lukt Lopes niet om te scoren voor de Friezen. Logisch, hij speelt er in totaal nul wedstrijden. Na nog een half seizoen zonder succes bij degradatiekandidaat Volendam vindt Cecilio het best. Hij keert terug bij De Schapenkoppen en gaat vrolijk verder met wat-ie het beste kan: trefzeker zijn in de Eerste Divisie.
10. Raoul Henar
De profcarrière van Raoul was kort maar krachtig. Pas op zijn 25e maakte de bonkige aanvalsleider zijn debuut in de Eerste Divisie en zeven jaar later was het alweer voorbij. In de tussentijd deed Henar één ding heel goed en vaak, vooral bij Telstar en Helmond Sport: scoren. En dat bleef hij doen bij de amateurs, na zijn helaas vroegtijdige afscheid van het profniveau zonder de stap naar het hoogste niveau ooit te maken.
11. Dirk Jan Derksen
Dirk Jan zat in de selectie van het Roda JC dat in 1995 nog knap tweede werd achter het ongenaakbare Ajax. Maar doelpunten maken deed de Tielse spits liever een divisie lager. Een zegetocht die hem langs Dordrecht, Zwolle, Den Bosch, Maastricht, Leeuwarden, Emmen, Sittard, Venlo, Helmond en zelfs even in Wenen bracht. Overal was de goedlachse aanvaller een zekerheidje. Een garantie voor doelpunten.
Elke maand de beste odes en lijstjes in je mailbox? Meld je aan!
Tekst: Erik Molkenboer
EPISCHE VOETBALLERS 