Supertrio’s zijn van alle tijden. Waar een paar jaar geleden de loftrompet werd gestoken over ‘MSN’ en ‘BBC’, delen nu Salah, Mané & Firmino in Engeland en Neymar, Mbappé & Cavani in Frankrijk de lakens uit. Alles goed en aardig, maar bij het woord ‘supertrio’ gaan mijn gedachten direct naar Spangen, seizoen 2004/2005. Met Ricky van den Bergh, Danny Koevermans en Riga Mustapha.
De brievenbus kleppert, post dwarrelt op de deurmat. Een blauwe envelop, een stapel folders en wat buurtflyers. Dat is de postscore tot nu toe deze week. Post wordt zeldzamer maar ik verwacht nu post, bijzondere post, echte post. Naar goede gewoonte zoek en koop ik een spelerskaart of foto van de speler waarover ik mijn ode schrijf. Een soort epischevoetballers-altaar ontstond zo, de afgelopen jaren. De meest recente aanwinst die daarin zijn plek vond? Henk Timmer.
Beeld je John de Wolf in, maar dan met een vleugje onschuld en een snufje calzone. Een exotische voetballer die een sieraad voor elke zichzelf respecterende verdedigingslinie is. Gracieus en zachtzinnig. Hoe kan het ook anders, met een naam van dergelijk allooi. Marco Gentile.
Sinds grote teams als FC Twente, Roda JC en NEC in de Keuken Kampioen Divisie spelen, volg ik de op een na hoogste profafdeling met meer dan gemiddelde belangstelling. Jong AZ op bezoek bij Top Oss, bijvoorbeeld. Knotsgekke goals. Gure, half lege stadions op verlaten industrieterreinen in Overijssel. Dit is voetbal zoals voetbal bedoeld is. Voetbal zoals David Nascimento – de kersverse trainer van lelijk eendje FC Eindhoven – als geen ander verstaat.
Het is tegenwoordig een bekend probleem voor menig Nederlandse ploeg: toptalenten worden al op piepjonge leeftijd weggekaapt door Europese topclubs. Debuteren in eigen land is niet langer interessant als Manchester City, Real Madrid of Liverpool met een blanco cheque zwaaien. Aan de andere kant van het spectrum is uitwijken naar een ander land op jonge leeftijd voor mindere goden soms juist de enige kans op profvoetbal. Ook voor Oostenrijker Rolf Landerl ging deze vlieger 25 jaar geleden op.
Eind januari komt in het nieuws dat Usain Bolt stopt als voetballer van Central Coast Mariners in Australië. 8 gouden medailles op de Olympische spelen zijn mooi, maar bieden geen garantie om je in de bikkelharde voetbalwereld te redden. Voetbal bestaat uit meer facetten dan alleen rennen – maar het komt wel van pas. Vraag dat maar aan Dennis Rommedahl.
Het is nog geen week geleden: de Klassieker. De wonden helen langzaam of worden nog gelikt in Amsterdam. In Rotterdam hangt de euforie nog in de lucht. Neutrale toeschouwers kijken (wel) met een goed gevoel terug op het gladiatorengevecht in De Kuip. Ze schieten tijdens de wedstrijd door mijn hoofd. De oudgedienden die dat strijdtoneel kennen. Tot ik er bij eentje blijf steken. Hoort hij eigenlijk ook bij ons, voetballiefhebbers zonder voorkeur? Hij droeg immers zowel het Ajax-tricot als het Feyenoord-tenue tijdens zijn carrière: Arnold Scholten, de witte Socrates.
